|
||||||||||
|
‘The Frank Burkitt Band’ is momenteel een duo uit het Engelse Manchester met de vanuit Wellington, Nieuw-Zeeland afkomstige multi-instrumentalist Frank Burkitt met Schotse roots en zijn harmony vocals zingende en fluit spelende echtgenote Kara Filbey. De groep werd in Nieuw-Zeeland als een kwartet opgericht in 2014 maar na de verhuis van het echtpaar in het begin van 2020 naar Engeland werd het een duo. Voor de creatie van dit album werden er bijkomende ingezonden stukjes instrumentatie van contrabassist James Geluk, pianist-orgelist Louis Thompson-Munn en violiste Becka Wolfe toegevoegd. Op hun nieuwste plaat “Silvereye” die zo genoemd werd naar het mooie kleine vogeltje dat in onze taal ‘grijsrugbrilvogel’ heet en dat veelvuldig voor komt in Australië en Nieuw-Zeeland brengt het duo tien eigen composities van Frank Burkitt waarop hijzelf zingt en op gitaar, charango, trompet, melodica en percussie speelt. Het mooigevederde vogeltje wordt hier door hem gebruikt als een metafoor voor alle goede dingen in deze wereld zoals hoop, schoonheid en onschuld. De nummers werden gecomponeerd tijdens de lange lockdownperiode van vorig jaar en opgenomen in het appartement van het Burkitt-echtpaar. De songteksten bij deze liedjes zijn bijzonder intiem en introspectief met overpeinzingen over het dagelijkse leven, over eenzaamheid, wanhoop, liefde en over zowat alles wat er mis kan gaan in de hedendaagse wereld. Het album werd in eigen beheer geproduceerd en zal officieel op de markt verschijnen op 10 september 2021. Met voornamelijk de akoestische gitaar in de begeleiding zingt Frank Burkitt de openingstrack “I Know Nothing At All” (over hemzelf) en de songs “World King” (over Boris Johnson) en albumtiteltrack “Silvereye”. Bij het nummer “Mr. Lonesome” komt Kara Filbey voor het eerst aan bod als harmony vocaliste en ze blijft dat daarna overigens knap doen op de single “Don’t Be Afraid” die u op de bijgaande video met plezier ter beluistering wordt aangeboden. Het blijft ook in de volgende vijf nummers altijd behoorlijk sober georkestreerd en vooral begeleid door het geluid van een akoestische gitaar. “Red Brick”, “Only You”, “I Do Not Suffer” en “Why I Hate You” (over Donald Trump) blijven net als albumafsluiter “Through Leaves” opgebouwd rond dezelfde eenvoudige structuur die voornamelijk dient om de stem van Frank Burkitt te omkaderen, wat de songteksten wel centraal plaatst en de luisteraar dwingt om naar de vertelde verhalen in deze nummers te luisteren. Fans van het werk van iemand als Tim O’Brien of James Taylor zullen ook bij dit album “Silvereye” van ‘The Frank Burkitt Band’ zeker wel hun geliefde gading kunnen vinden. (valsam)
|